Παραθεριστική κατοικία
στην Αίγινα
Αρχιτεκτονική μελέτη
2002
Πέτρα και ξύλο, τα δύο υλικά που συνθέτουν σχεδόν εξ ολοκλήρου την κατοικία αυτή, με εξαίρεση το ρωμαϊκό κεραμίδι της οροφής, ανοιχτόχρωμο προκειμένου να συνάδει με τον χρωματικό τόνο του γοητευτικού αιγηνίτικου πωρόλιθου.
Σε αρκετή απόσταση από το κέντρο της Κυψέλης, το κτήριο βρίσκεται σε ένα ήσυχο, αδιέξοδο σοκάκι, σε περιοχή με έντονα τα χαρακτηριστικά της γειτονιάς, αφού οι φωνές των παιδιών, οι συζητήσεις των μεγαλυτέρων και ο χαρακτηριστικός ήχος του τζιτζικιού είναι εκείνα που θα ακούσει κανείς εδώ ένα απόγευμα του Αυγούστου.
Βασική επιδίωξη εδώ ήταν η απλότητα, με έμφαση στην πώρινη λιθοδομή, το αρμολόγημα, τους γωνιόλιθους. Λόγω του μικρού του μεγέθους, το κτήριο διαθέτει ξύλινο πατάρι που φιλοξενεί χώρο υπνοδωματίου, με τους καθημερινούς χώρους και το λουτρό να τοποθετούνται στο ισόγειο.